Zodra je het verhaal kent, kun je het vertellen

Wat is de stem toch een magisch instrument. We gebruiken allemaal dagelijks onze stem en zijn ons vaak allerminst bewust van de mogelijkheden van de stem. Hoge tonen, lage tonen, snel, langzaam alles heeft een functie. Meen wat je zegt en dan komt alles vanzelf. Dan ben je aan het vertellen.

Een Voice Over Vertelt en leest nooit voor

Als Voice Over begeleidt je mensen in een verhaal, je neemt mensen mee. En dat doe je door zo naturel mogelijk het verhaal aan de kijker te vertellen. Vertellen… Een Voice Over Vertelt en leest nooit voor! En hoe waar dit ook is, bij mij bleef de vraag spelen: “Hoe vertel je dan?”

Tijdens de verschillende trainingen bleef deze vraag voor mij een rol spelen en het zal me steeds duidelijker maken hoe ik me als Voice Over wil profileren. In het begin werd er vooral gesleuteld aan woorden. Niet door de woorden te veranderen, maar er klank aan te geven. Bijvoorbeeld een klemtoon, snelheid of door een witje (pauze) er voor te plaatsen. Na een zin altijd een seconde pauze en dat geldt ook voor een komma etc. Ik heb wel eens het gevoel gehad dat we voornamelijk bezig waren met een soort van equalizer, waarin we de woorden hoger of lager uitspraken. Er werd vooral getraind op de vorm van de woorden en niet op de inhoud. Het antwoord op de vraag: “Hoe vertel je dan?” was op deze manier voor mij niet bevredigend.

Wat doe je eigenlijk als je vertelt?

Wat doe je als je vertelt? Je wil iets delen, iets aan een ander vertellen dat je belangrijk vindt, leuk vindt of gewoon zomaar. Het proces ontstaat door een beeld, gevoel, geluid of gedachte en dat wil je delen. Je koppelt bij de uiting van de woorden er automatisch emotie aan, snelheid, hoge (enthousiast) tonen of lage (serieus) tonen aan. Dat gaat allemaal vanzelf, je denkt er niet over na en gelukkig ook maar. De stem is een eindstation in het verhaal wat je wil vertellen en daarin is het een instrument om je gevoel te vertalen in emotie. Ik heb me in het begin vooral gericht op mijn stem en toen ik me bewuster werd waar het vertellen eigenlijk begint, ben ik mijn stem los gaan laten en laat ik mijn stem nu volgen. Nu eerder de vragen: “Wat roept een tekst bij me op?”, “Wat wil de tekst vertellen?”, “Welke emotie hoort er bij deze tekst”, “Welke doelgroep?”, “Welke rol speel ik?”

De tekst je eigen maken, voelen wat de tekst wil vertellen

Ik wil de tekst voelen, want in mijn overtuiging krijg je dan de juiste emotie en opname. Sowieso als je communiceert richt je je altijd op de ander en dan is het mijn inziens belangrijk dat voor een optimaal resultaat je je zo goed mogelijk afstemt. In mijn overtuiging maakt het dan niet eens zoveel uit of je nu een reclame inspreekt of een bedrijfsfilm. Wat wil je met de woorden oproepen en spreek de woorden uit alsof het jouw woorden zijn. Ik wil het gevoel vertalen naar emotie. Om dat nog beter onder de knie te krijgen, heb ik besloten om te gaan zingen. Zangles met het doel om nog beter de emotie te kunnen uitdrukken. Want elk woord is een etiket van iets en het roept gevoel op. Zoals je blij, blij uitspreekt en langzaam, langzaaaam.. Ik wil de woorden niet meer benadrukken met klemtonen of witjes maar met emotie. Emotie kleurt de tekst. Emotie zorgt ervoor dat de tekst tot leven komt. Naast het zingen wil ik ook het Vloggen gaan onderzoeken… en hoe dat zit, dat hoor je een volgende keer.

Met deze blog geef ik je een kijkje hoe ik tegen deze bijzonder leuke stemwereld aankijk. Wil je meer van me weten? Kijk dan op deze website of op mijn Facebookpagina .

×

Goedendag

Klik voor WhatsApp gesprek of mail naar info@renescharenborg.nl

× App me...